Γεννήθηκα το 1959 στο Μεσολόγγι όπου έζησα μέχρι το τέλος των γυμνασιακών μου χρόνων. Σπούδασα Γαλλική φιλολογία στο ΕΚΠΑ και παράλληλα Θέατρο στη Δραματική σχολή «ΛΑΪΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ» του ΛΕΩΝΙΔΑ ΤΡΙΒΙΖΑ. Λίγα χρόνια αργότερα απέκτησα και το δεύτερο πτυχίο μου αυτό της Νηπιαγωγού. Ξεκίνησα να εργάζομαι από το 1982 σαν Ηθοποιός, μέλος του Πειραματικού θιάσου «ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ» της ΠΕΠΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ έως και το 2008.
Το 1988 προσλήφθηκα σαν Νηπιαγωγός στην ΙΟΝΙΟ ΣΧΟΛΗ στο Μαρούσι μέχρι και το 1997. Το 1997 διορίσθηκα στην Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση σαν καθηγήτρια Γαλλικών. Το 2015 επέστρεψα στο Μεσολόγγι με απόσπαση από Β΄ Αθήνας στην ΔΔΕ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ και εργάστηκα μέχρι την συνταξιοδότησή μου το 2021.
Όλα αυτά τα χρόνια μαζί με την οικογένειά μας διατηρούσαμε συνεχή επαφή με τον τόπο μας, αφού και ο σύζυγός μου Νίκος Παξινός είναι Μεσολογγίτης. Εδώ στο τμήμα Πληροφορικής σπούδασε κι ο γιός μου Πέτρος Παξινός. Και τέλος η κόρη μου Νίκη Παξινού, γνωρίζοντας τον Κώστα Πετρόπουλο στην Αθήνα, αποφάσισαν να δημιουργήσουν την οικογένειά τους πάλι σ’αυτόν τον αγαπημένο τόπο.
Είναι γεγονός ότι το Μεσολόγγι στο πέρασμα αυτών των χρόνων έχει βελτιωθεί αρκετά σε χώρους εστίασης και αναψυχής που βεβαίως ξεκίνησαν από την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Όμως από καμία δημοτική αρχή μέχρι τώρα δεν υπήρξε ένας μακρόπνοος σχεδιασμός που θα έδινε σε αυτή την πόλη την εικόνα που της αξίζει σε σχέση με τις δυνατότητές της, περιβαντολογικές και ιστορικές.
Είναι εξαιρετικά δυσάρεστο το γεγονός ότι οι δικές μας γενιές μεγάλωσαν με τρία σινεμά κι εδώ και τόσα χρόνια η Πρωτεύουσα του νομού δεν διαθέτει ούτε ένα σινεμά, ούτε μία αξιόλογη αίθουσα για θεατρικές παραστάσεις.
Συντάσσομαι λοιπόν επώνυμα με την Όλγα Δασκαλή και την αξιόλογη ομάδα της που παρακολουθώ από το 2013. Πιστεύω οτι ο τόπος μας χρειάζεται ανθρώπους νέους με οράματα, στόχους, γνώση και θέληση μακριά από μικροκομματικά και προσωπικά συμφέροντα. Όλοι μας φέρουμε την ευθύνη για ότι δεν έγινε μέχρι τώρα. Φέρουμε την απόλυτη ευθύνη, γιατί αφήνουμε να διεκδικούν το Δήμο μας ξανά και ξανά οι ίδιοι άνθρωποι, που είτε μας πρόδωσαν είτε φάνηκαν ανεπαρκείς και αναποτελεσματικοί.
Στο όνομα των παιδιών μας και των εγγονών μας οφείλουμε αυτή τη φορά, να κλείσουμε τα αυτιά στις κομματικές και άλλες σειρήνες και να δώσουμε σ΄αυτόν τον Ιερό Τόπο τη Δημοτική Αρχή που θα τον εκπροσωπήσει με ήθος, βαθιά γνώση των προβλημάτων και των λύσεων που απαιτούνται, σκληρή δουλειά και αφοσίωση.
