Γεννήθηκα το 1985 στον Πειραιά και μεγάλωσα στο Μεσολόγγι, με καταγωγή από το Αιτωλικό, το γένος Λιάπη και από την Κέρκυρα. Σπούδασα Εφαρμογές Πληροφορικής στην Διοίκηση και στην Οικονομία. Η δύσκολη οικονομική κατάσταση και η έλλειψη οράματος που επικρατούν για πάνω από μία δεκαετία στο Δήμο Μεσολογγίου, με ώθησαν να λάβω την απόφαση να μετακομίσω στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές στην επιστήμη των υπολογιστών. Έτσι, τα τελευταία 11 χρόνια, ζω και εργάζομαι ως web developer στην Κοπεγχάγη, Δανία.
Έχοντας ζήσει και εργαστεί στην εξελιγμένη χώρα της Δανίας, και ιδιαίτερα στην πολύ ανεπτυγμένη πόλη της Κοπεγχάγης, απέκτησα πολύτιμη εμπειρία και γνώσεις σχετικά με τον οικοτουρισμό, τη μεταποίηση και την οικονομική ανάπτυξη. Αυτή η εμπειρία μου επιτρέπει να συγκρίνω τις καταστάσεις και να αντιλαμβάνομαι πώς ο Δήμος Μεσολογγίου μπορεί να επωφεληθεί από παρόμοιες πρακτικές και να αναπτυχθεί οικονομικά. Πιστεύω ότι ο Δήμος διαθέτει όλες τις δυνατότητες για να δημιουργήσει μια ποιοτική και ευημερούσα καθημερινότητα για τους πολίτες του, προσελκύοντας επενδύσεις και εμπειρογνώμονες που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη της περιοχής. Μέσω της προσέλκυσης κεφαλαίων και της έλξης νέων κατοίκων, ο Δήμος μπορεί να θεμελιώσει τις βάσεις για την επίτευξη της πολυπόθητης “ποιότητας” ζωής για τους πολίτες. Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν περιοχές χωρίς δρόμους, πεζοδρόμια, κάδους, ποδηλατόδρομους, παιδικές χαρές, αξιοπρεπή σχολεία και ανεπαρκή ασφάλεια και πρόνοια, ενώ πολλές περιοχές (πάρκο Βυρωνείου, δασάκι, Τουρλίδα, Τρικούπειο, κ.α) παραμένουν αναξιοποίητες.
Συντάσσομαι με τον συνδυασμό “Ισχυρός Δήμος, Δυνατές Κοινότητες, Ευημερία Πολιτών” στις επικείμενες δημοτικές εκλογές. Πιστεύω ότι η συγκεκριμένη προσπάθεια διαθέτει όραμα, συγκεκριμένο σχέδιο, τεχνογνωσία και αγάπη για τον τόπο, οδηγώντας τον Δήμο σε ανανέωση. Παρότι βρίσκομαι μακριά, η τεχνολογία μου με επιτρέπει να συμμετέχω ενεργά και υποστηρίκτικα στις ανάγκες του συνδυασμού. Ονειρεύομαι μια πόλη, ένα δήμο που θα μπορέσει να δώσει τη δυνατότητα σε όλους εμάς που είμαστε μακριά, να επιστρέψουμε στους ανθρώπους που αγαπάμε και στον τόπο που γεννηθήκαμε.
